.png)
Bij alle selectie teams (jeugd en senioren) worden tweemaal per jaar verschillende tests afgenomen om zo een beeld te krijgen over de lichamelijke conditie van de spelers. Om dit te realiseren is vertrokken vanuit de volgende visie:
Zodra je geen blessures ontwikkelt en je probleemloos kunt hockeyen kun je zeggen dat je belasting en je belastbaarheid met elkaar in balans zijn. In dit geval zijn de trainingen en de wedstrijden de belasting, en de lichamelijke condities en de mentale mogelijkheden van de spelers, de belastbaarheid.Omdat de trainingen van de meeste teams steeds intensiever worden moet de belastbaarheid van de sporters dit aan kunnen. Een goede lichamelijke verzorging is dan essentieel. Want op het moment dat het vele sporten leidt tot overbelasting, kunnen blessures ontstaan.
De volgende 4 pijlers zijn ingevoerd:
1) Mobiliteit:
Bij mobiliteit kijken we naar het gewricht. Een gewricht is een overgang tussen 2 botstukken waarbij beweging mogelijk is. Verder bestaat het uit kraakbeen, is het omgeven door kapsel en ligamenten (banden) en zorgt aanwezig gewrichtsvocht dat de bewegingen soepel verlopen. Wij geloven erin dat de voorwaarde om te kunnen bewegen begint bij een optimale mobiliteit van gewrichten. Zodra een gewricht vrij is in zijn mogelijkheden ben je dat ook in het halen van je prestaties en op termijn topprestaties. Vandaar dat we 2x per seizoen de mobiliteitschecks gaan uitvoeren bij alle standaard teams. Dit is een soort lichamelijke APK voor gewrichtsfuncties. De eerste mobiliteitscheck zal aan het begin van het seizoen plaatsvinden. Eventuele afwijkingen of verschillen in mobiliteit zullen worden besproken en opgeschreven. Tegen het einde van het hockeyseizoen zal de test nogmaals plaatsvinden en zodoende krijgen de leden, trainers en fysiotherapeuten een beter beeld over de voor- of achteruitgang van de mobiliteit. Mocht een mobiliteitsbeperking zodoende beperkend zijn tijdens het sporten, is er tijdens het sportspreekuur (iedere maandagavond van 18.00 tot 19.00) gelegenheid dit verder te onderzoeken.
2) Stabiliteit:
Met soepele gewrichten alleen kom je er niet. Om goed te kunnen sporten is een sterke romp en steun rond de gewrichten noodzakelijk. In een rechtop staande houding moet de romp het lichaam te allen tijde in balans houden. Een stabiele romp vormt een belangrijk onderdeel bij het overbrengen van krachten van het ene lichaamsdeel naar het andere, waardoor het lichaam vooruitkomt of waardoor we voorwerpen in beweging kunnen brengen. Een stabiele romp draagt bovendien bij aan de preventie van blessures. Wordt er bij een speler / speelster stabiliteitsproblematiek geconstateerd, kan dit met behulp van een fysiotherapeutisch oefenprogramma worden behandeld. Een goede (romp)stabiliteit draagt bij aan het vergroten van je lichamelijke belastbaarheid wat weer bijdraagt aan blessure preventie en verbetering van de prestaties.
3) Conditie:
De lichamelijke conditie bepaalt hoe fit iemand is. Conditie zegt iets over het fysieke uithoudingsvermogen van iemand en de mogelijkheid om intensieve inspanningen lang vol te houden. Om een wedstrijd helemaal uit te spelen heeft een hockeyer een goede conditie nodig. Doordat sprints, duels, versnellingen, sprongen, etc... elkaar in hoog tempo afwisselen mag de conditie niet tekort schieten. Bij een slechte conditie zal de kwaliteit van de genoemde handelingen gedurende de wedstrijd snel afnemen. Daarnaast zal stabiliteit van romp en rondom gewrichten minder goed worden, waardoor de kwaliteit bewegen kan verslechteren en kans op blessures groter wordt. Om dit bij sporters te testen kan er gebruik gemaakt worden van één van de vele conditietesten (denk aan shuttle-run test of ‘piepjestest’). Per leeftijdscategorie dient iedere sporter aan een bepaald niveau te voldoen. Als uit de test blijft dat het niveau wat behaald is niet voldoet aan de norm, kan in overleg met de trainer een extra conditietraining worden ingezet.
4) Looptechniek:
Een slechte looptechniek is één van de oorzaken van blessures. Natuurlijk heeft elke loper een eigen stijl van lopen en deze is ook niet ‘zomaar’ te veranderen’. Toch is het zinvol om je looptechniek kritisch te bekijken en zo nodig bij te schaven, zodat het lopen zo min mogelijk moeite kost en je blessures voorkomt. Hardlopen is een beweging die telkens op dezelfde wijze talloze malen herhaald wordt. Bij een training over een afstand van 5 km zal je ongeveer 4000 looppassen maken. Dat betekent ook ongeveer 4000 landingen, waarbij je krachten van 2 tot 3 maal het lichaamsgewicht moet opvangen. Het is dus begrijpelijk dat (kleine) fouten in je looptechniek grote gevolgen kunnen hebben. Indien hier problemen zijn kan er met fysiotherapeutische ondersteuning getraind worden om het looppatroon te verbeteren.
Binnen heel de vereniging wordt hetzelfde medisch beleid aangehouden zodat een sporter gedurende zijn of haar hele hockeycarrière op deze professionele wijze begeleidt kan worden. Met de komst van het sportspreekuur en het inzetten van verschillende testen hopen wij hieraan een bijdrage te leveren.
Met vriendelijke groet, de medische staf:
Ed van den Broek - fysiotherapeut, manueel therapeut
Jesper Stijnman - fysiotherapeut
Kevin Mertens - fysiotherapeut
